Φλεβικές Διαταραχές και Φλεβοτονικοί Παράγοντες
Διαταραχές του Φλεβικού Συστήματος & Τρόποι Αντιμετώπισης
Η χρόνια φλεβική νόσος περιλαμβάνει μια ποικιλία χρόνιων διαταραχών του φλεβικού συστήματος. Οι ασθενείς με χρόνια φλεβική νόσο μπορεί να υποφέρουν από πόνο, μυρμήγκιασμα, κνησμό, κάψιμο, μυϊκές κράμπες, πρήξιμο, ανήσυχα πόδια και φαγούρα στο δέρμα και στα πόδια. Οι ασθενείς μπορεί να αναπτύξουν ευρυαγγείες, διχτυωτές φλέβες ή κιρσούς στα πόδια.
Σε σοβαρή χρόνια φλεβική νόσο, οι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν οίδημα στα πόδια και μεταβολές του δέρματος, συμπεριλαμβανομένης της δερματίτιδας, του χρωματισμού, της λευκής ατροφίας, της λιποδερματοσκλήρυνσης και των φλεβικών ελκών.
Η χρόνια φλεβική νόσος είναι μία οξεία κατάσταση για τον ασθενή και προκαλεί πόνο και άλλα συμπτώματα, μειώνει τη φυσική λειτουργία και την κινητικότητα και προκαλεί την δυσάρεστη εμφάνιση ελκών, οιδήματος και άλλων μεταβολών στο δέρμα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε κοινωνική απομόνωση και κατάθλιψη.
Η χρόνια φλεβική νόσος είναι ένα σύνθετο σύνδρομο πολυπαραγοντικής αιτιολογίας μ’ ενα σύνολο διαταραχών που είναι αποτέλεσμα της αυξημένης φλεβικής πίεσης, της διάτασης των φλεβών των κάτω άκρων και της ανεπάρκειας των βαλβίδων τους.
Η φλεβική πίεση είναι υψηλή στην όρθια θέση ή όταν είμαστε ακίνητοι και πέφτει όταν περπατάμε. Αυτό επιτρέπει την επιστροφή του αίματος στην καρδιά. Στην χρόνια φλεβική νόσο, παραμένει υψηλή και τότε υπάρχει φλεβική στάση στα πόδια. Όταν η φλεβική πίεση δεν αποκαθίσταται υπάρχει οίδημα, πόνος και όλα τα προβλήματα που προαναφέρθηκαν.
Οι διεθνείς οδηγίες αντιμετώπισης, συνιστούν συντηρητικές προσεγγίσεις για τη βασική θεραπεία της χρόνιας φλεβικής νόσου, δηλαδή κάλτσες διαβαθμισμένης συμπίεσης, ανύψωση των ποδιών και αλλαγές στον τρόπο ζωής, συμπεριλαμβανομένης της απώλειας βάρους και της άσκησης.
Για την θεραπεία της χρόνιας φλεβικής νόσου, χρησιμοποιούνται συνήθως φλεβοτονικοί παράγοντες
Οι κύριες κατηγορίες περιλαμβάνουν τις άλφα-βενζοπυρόνες (όπως η κουμαρίνη),τις γ-βενζοπυρόνες (όπως τα φλαβονοειδή), τις σαπωνίνες, τα φυτικά εκχυλίσματα καθώς και συνθετικές ενώσεις.
Τα φλαβονοειδή περιεγράφηκαν αρχικά ως «βιταμίνη Ρ» (για τη διαπερατότητα), επειδή η ανισορροπία τους προκαλεί την ευθραυστότητα των τριχοειδών και αυξάνει τη διαπερατότητα των τοιχωμάτων των αγγείων.
Τα φλαβονοειδή είναι φυσικές πολυφαινολικές ενώσεις που βρίσκονται παντού στη φύση, ειδικά ως φυτικές χρωστικές ουσίες. Οι κύριες κατηγορίες περιλαμβάνουν τις φλαβόνες, τις φλαβονόλες, τις φλαβάνες, τις φλαβανόνες, τις ανθοκυανιδίνες, τα ισοφλαβονοειδή και τα νεοφλαβονοειδή.
Ανάμεσα στα προϊόντα φλαβονοειδών που χρησιμοποιούνται για την αγωγή της χρόνιας φλεβικής νόσου είναι το εκχύλισμα των φύλλων της κόκκινου αμπέλου, η εσπεριδίνη και η διοσμινη.
Οι Ευεργετικές Ιδιότητες των Φλαβονοειδών για την Υγεία των Φλεβών
Mελέτες in vitro και in vivo υποδεικνύουν ότι μεγάλο μέρος της κλινικής δραστηριότητας των φλαβονοειδών σχετίζεται με τις αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές τους, οι οποίες περιλαμβάνουν:
- την αναστολή της σηματοδότησης μέσω του NF kB (που είναι κεντρικός ενδοκυτταρικός μεσολαβητής της φλεγμονής),
- την καθοδική ρύθμιση των προ-φλεγμονωδών δεικτών και μεσολαβητών,
- την αναστολή της σύνθεσης προσταγλανδίνης,
- την εξουδετέρωση των ελεύθερων ριζών οξυγόνου,
- την αναστολή της πρόσφυσης των λευκοκυττάρων,
- την ενεργοποίηση και μετανάστευση και την προστασία του επιθηλίου από τυχών βλάβες που προκαλούνται από τα ενεργοποιημένα λευκοκύτταρα.
Επιπλέον, τα φλαβονοειδή ενισχύουν τον φλεβικό τόνο παρατείνοντας την νοραδρενεργική δραστηριότητα.
Ακόμη μειώνουν την διαπερατότητα των τριχοειδών, αποδίδουν την λεμφική αποστράγγιση και αναστέλλουν τη συσσώρευση των αιμοπεταλίων.
Οι επιδράσεις των φλαβονοειδών ήδη από τη δεκαετία του 1960 έχουν εξεταστεί σε κλινικές μελέτες και τα αποτελέσματα έχουν δημοσιευτεί σε αρκετές συστηματικές ανασκοπήσεις και μετα-αναλύσεις.
Μια πολυκεντρική διεθνής μελέτη που έγινε σε 23 χώρες μέσα σε ένα διάστημα δύο ετών, στην οποία συμμετείχαν 5.052 ασθενείς, αξιολόγησε την αποτελεσματικότητα των φλαβονοειδών στη θεραπεία της χρόνιας φλεβικής ανεπάρκειας.
Οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε θεραπεία με διοσμίνη και εσπεριδίνη ημερησίως για έξι μήνες. Η συνεχής κλινική βελτίωση ήταν εμφανής σε όλη τη διάρκεια της μελέτης, καθώς βελτιώθηκε και η ποιότητα ζωής των συμμετεχόντων.
Μάλιστα, ελάχιστες διπλά τυφλές, τυχαιοποιημένες, ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο κλινικές μελέτες σε φλαβονοειδή έχουν αναφερθεί τα τελευταία 20 χρόνια.
Σε μια πρόσφατη πολυκεντρική, τυχαιοποιημένη, διπλή-τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο κλινική μελέτη το εκχύλισμα των φύλλων της κόκκινης αμπέλου μείωσε το οίδημα και τον πόνο στα πόδια, που σχετίζοταν με την χρόνια φλεβική νόσο.
Τα φλαβονοειδή μπορούν να προσφέρουν μια σειρά από οφέλη για την πρόληψη ή τη διαχείριση των προβλημάτων των φλεβών, λόγω της ικανότητάς τους να ενισχύουν τα αγγεία και να αποτρέπουν τη φλεγμονή. Ωστόσο, αυτά τα θρεπτικά συστατικά δεν είναι σε θέση να αντιστρέψουν τις φλέβες που έχουν ήδη γίνει κιρσοί. Τέλος, τα φλαβονοειδή είναι καλά ανεκτά, με πολύ χαμηλά ποσοστά παρενεργειών.