Οι νυχτερινές βάρδιες μπορεί να βλάψουν την επισκευή του DNA
Η νυχτερινή εργασία σχετίζεται με τη μειωμένη αποκατάσταση της βλάβης του DNA
Μια μελέτη (παρατήρησης) σε εργαζόμενους στην υγειονομική περίθαλψη, υποδηλώνει ότι το αποτέλεσμα αυτό καθοδηγείται από την καταστολή της μελατονίνης.
Η μελέτη διερεύνησε μια υποομάδα ανθρώπων που εργάζονταν σε βάρδιες στην υγειονομική περίθαλψη, η οποία έδειξε ότι ο ύπνος κατά τη διάρκεια της ημέρας συνδέεται με μειωμένη απέκκριση της 8-hydroxydeoxyguanosine (8-OH-dG) στα ούρα, μια κοινή μεταλλαξιογόνο αλλοίωση του DNA που προκαλείται από δραστικά είδη οξυγόνου.
Τα χαμηλά επίπεδα υποδηλώνουν μειωμένη ικανότητα των μηχανισμών επισκευής που θα αφαιρούσαν συνήθως την 8-OH-dG με την απέκκριση, η οποία φαίνεται να οδηγείται από έλλειψη κυκλοφορούσας μελατονίνης κατά τη διάρκεια του ύπνου της ημέρας.
Τα επίπεδα κυκλοφορούσης μελατονίνης ήταν πολύ χαμηλότερα όταν η ομάδα των εργαζομένων σε βάρδιες, εργάζονταν τη νύχτα (μέση τιμή 17,1 ng/mg κρεατινίνης) από ό,τι όταν κοιμόταν τη νύχτα (μέση τιμή 51,7 ng/mg κρεατινίνης).
Η μέση διάρκεια του ύπνου κατά τη διάρκεια της ημέρας ήταν 5,5 ώρες, σε σύγκριση με την διάρκεια του βραδινού ύπνου που ήταν 7,5 ώρες.
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι, σε σχέση με τον ύπνο κατά τη διάρκεια της νύχτας, η μειωμένη παραγωγή μελατονίνης μεταξύ των εργαζομένων σε βάρδιες κατά τη διάρκεια της νυχτερινής εργασίας συνδέεται με σημαντικά μειωμένη απέκκριση της 8-ΟΗ-dG στα ούρα, ανέφεραν οι ερευνητές του Fred Hutchinson Cancer Research Center in Seattle, USA.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα: "Εάν επιβεβαιωθούν αυτά τα αποτελέσματα, η συμπλήρωση μελατονίνης θα πρέπει να εξεταστεί ως παρέμβαση για τη μείωση της πιθανότητας καρκινογόνου βλάβης του DNA στους εργαζόμενους σε βάρδιες".
Παραπομπή
- Bhatti P, Mirick DK, Randolph TW, et al. Oxidative DNA damage during night shift work. Occup Environ Med2017. doi:10.1136/oemed-2017-104414.
- Bhatti P, Mirick DK, Randolph TW, et al. Oxidative DNA damage during sleep periods among nightshift workers. Occup Environ Med2016;73:537-44. doi:10.1136/oemed-2016-103629pmid:27307003.