Μπενφοθειαμίνη & Αγγειακές Επιπλοκές

Η δυνητικές θεραπευτικές ιδιότητες της μπενφοθειαμίνης
και των μοριακών στόχων της

Η υδατοδιαλυτή βιταμίνη, θειαμίνη, αποτελεί ένα σημαντικό παράγοντα της διατροφής λόγω του ρόλου της στον ενεργειακό μεταβολισμό. Τα προστατευτικά αποτελέσματα της θειαμίνης κατά των διαβητικών αγγειακών επιπλοκών είναι καλά τεκμηριωμένα.

Ωστόσο, η αργή απορρόφηση και η μειωμένη βιοδιαθεσιμότητα είναι ένας σημαντικός περιοριστικός παράγοντας για την κλινική της χρήση. Για να ξεπεραστεί αυτό το ζήτημα, αναπτύχθηκαν διαλυτά στα λιπίδια παράγωγα της θειαμίνης. 

Μεταξύ των πολλών συνθετικών λιπόφιλων παραγώγων της θειαμίνης, η μπενφοθειαμίνη θεωρείται ως η πρώτη επιλογή με βάση τα δεδομένα ασφάλειας και κλινικής αποτελεσματικότητας. 

Η μπενφοθειαμίνη διευκολύνει τη δράση της διφωσφορικής θειαμίνης,
ενός συμπαράγοντα για το ένζυμο της τρανκετολάσης. 

Η ενεργοποίηση του ενζύμου της τρανσκετολάσης επιταχύνει τους πρόδρομους των τελικών προϊόντων προχωρημένης γλύκανσης (AGEs) προς το μονοπάτι της φωσφορικής πεντόζης μειώνοντας έτσι την παραγωγή τους. 

Η μείωση των τελικών προϊόντων προχωρημένης γλύκανσης (AGEs), μειώνει το μεταβολικό στρες,
πράγμα που στη συνέχεια ωφελεί τις αγγειακές επιπλοκές που παρατηρούνται στον σακχαρώδη διαβήτη!

Οι επιδράσεις της μπενφοθειαμίνης στο μονοπάτι που εξαρτάται από τα AGEs είναι καλά εδραιωμένο. 

Ωστόσο, αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι η μπενφοθειαμίνη διαμορφώνει επίσης άλλα μονοπάτια εκτός από τα AGEs, όπως του αραχιδονικού οξέος, της μεταγραφή του  ΝF-κβ ,της πρωτεϊνικής κινάσης Β, της ενεργοποιημένη απο μιτογόνο πρωτεϊνικής κινάσης (ΜΑΡΚ) και του μονοπατιού σηματοδότησης του υποδοχέα-2 του αγγειακού ενδοθηλιακού αυξητικού παράγοντα (VEGFR2). 

Πηγή Άρθρου:
Eur Rev Med Pharmacol Sci 2018; 22 (10): 3261-3273 DOI: 10.26355/eurrev_201805_15089 "Therapeutic potential of benfotiamine and its molecular targets" https://www.europeanreview.org/article/15089