Υγεία των Οστών & ΜΚ-7 (μενακινόνη-7)
Η MK-7 και οι επιπτώσεις της
στην ποιότητα και στην αντοχή των οστών
Η βιταμίνη Κ δρα σαν συμπαράγοντας και απαιτείται για τη μετα-μεταφραστική γ-καρβοξυλίωση των εξαρτώμενων από τη βιταμίνη Κ πρωτεϊνών (VKDP).
Η τρέχουσα συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη της βιταμίνης Κ στις περισσότερες χώρες έχει τεκμηριωθεί με βάση τις κανονικές απαιτήσεις για την πήξη. Η βιταμίνη Κ1 και η μενακινόνη MK-4 έχει αποδειχθεί ότι μειώνουν τη γ-καρβοξυλίωση της οστεοκαλσίνης (OC) στα επίπεδα της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης.
Μεταξύ των διαφόρων ομολόγων της βιταμίνης Κ, μόνο η MK-7 (βιταμίνη Κ2) μπορεί να προωθήσει τη γ-καρβοξυλίωση των εξωηπατικών εξαρτώμενων από τη βιταμίνη Κ πρωτεϊνών (VKDPs), της οστεοκαλσίνης (OC) και των πρωτεΐνών Gla της θεμέλιας ουσίας σε μια θρεπτική δόση γύρω από την RDI.
Η MK-7 (μενοκινόνη-7) παρουσιάζει μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα λόγω της
υψηλότερης βιοδιαθεσιμότητάς της και του μεγαλύτερου χρόνου ημιζωής της,
από τις υπόλοιπες μορφές της βιταμίνης Κ.
Δεδομένου ότι η βιταμίνη Κ1, η MK-4 και η MK-7 (μενοκινόνη-7) έχουν ξεχωριστές βιοδραστικότητες, οι RDI τους πρέπει να προσδιορίζονται με βάση τις σχετικές δραστηριότητές τους.
Η MK-7 αυξάνει την οστική πυκνότητα και
προάγει την ποιότητα και την αντοχή των οστών.
Η παραγωγή κολλαγόνου, και κατ' επέκταση, η ποιότητα των οστών μπορεί να επηρεαστεί από την MK-7, ή ακόμα και απο την MK-4 η οποία μετατρέπεται από την MK-7.
Η βιταμίνη Κ δρα σαν συν-παράγοντας για την -γλουταμυλοκαρβοξυλάση (GGCX), ένα ένζυμο που καταλύει τα υπολείμματα του γλουταμινικού οξέος συγκεκριμένων πρωτεϊνών σε -καρβοξυγλουταμικό οξύ (GLA) για να σχηματίσει πρωτεΐνες που περιέχουν τις Gla. Αυτές οι πρωτεΐνες ονομάζονται επίσης πρωτεΐνες που εξαρτώνται από τη βιταμίνη Κ (VKDPs). Όταν η πρόσληψη της βιταμίνης Κ είναι ανεπαρκής, οι VKDP δεν ενεργοποιούνται πλήρως και δεν εκτελούν τις συγκεκριμένες λειτουργίες τους.
Πολυάριθμοι παράγοντες πήξης του αίματος, συμπεριλαμβανομένων των παραγόντων πήξης II (προθρομβίνη), VII, IX και Χ, και παράγοντες κατά της πήξης, όπως οι πρωτεΐνες C, S και Z, είναι γνωστά παραδείγματα VKDPs και συντίθενται στο ήπαρ.
Έτσι, η βιταμίνη Κ είναι απαραίτητη θρεπτική ουσία για την
φυσιολογική πήξη του αίματος και η ανεπάρκεια της σπάνια εμφανίζεται σε ενήλικες.
Οι λειτουργίες των εξωηπατικών VKDP έχουν μελετηθεί εκτενώς. Αρκετά VKDP παίζουν σημαντικό ρόλο στη διατήρηση του μεταβολισμού των οστών και στην αναστολή της έκτοπης ασβεστοποίησης, οδηγώντας σε βελτίωση της υγείας των οστών και του καρδιαγγειακού συστήματος.
Για παράδειγμα, η οστεοκαλσίνη (OC) συντίθεται από τους οστεοβλάστες, οι Gla πρωτεΐνες (MGP) της θεμέλιας ουσίας συντίθεται στα αγγειακά κύτταρα των λείων μυώνς, στο χόνδρο και στα οστά και η πλούσια σε Gla πρωτεΐνη (GRP) εκφράζεται στον χόνδρο και στα οστά. Η πρωτεΐνη 6 (Gas6) που σχετίζεται με τη διακοπή της ανάπτυξης που εκφράζεται στον εγκέφαλο εμπλέκεται στον πολλαπλασιασμό των κυττάρων.
Από την άλλη πλευρά, οι λειτουργίες ορισμένων VKDPs, δηλαδή, η πλούσια σε προλίνη Gla πρωτεΐνη 1 (PRGP1), η PRGP2, η transglutaminase 3 (TGM3) και η τραυσγλονταμινάση (TGM4) εξακολουθούν να μην είναι γνωστές. Οι GGCX, VKDP εκφράζονται επίσης σε όλους σχεδόν τους ιστούς και μπορεί να υπάρχουν και άλλες VKDP που δεν έχουν ακόμη ανακαλυφθεί.
Εκτός από την ενεργοποίηση διαφόρων VKDP, η βιταμίνη Κ ενεργεί ως αντιοξειδωτικό και η βιταμίνη Κ2 ή η μενακινονόνη-4 (MK-4) δρα ως συνδετήρας του στεροειδούς και του ξενοβιοτικού υποδοχέα / υποδοχέα πρενενολόνης Χ (SXR / PXR)
Πρόσφατα, η βιταμίνη Κ2 (MK-7) έχει βρεθεί ότι είναι πολύ αποτελεσματική στην ενεργοποίηση των εξωηπατικών VKDPs σε δόσεις RPL. Σε αυτήν τη μελέτη, εξετάζουμε τις ιδιότητες της MK-7.
Οι δύο φυσικές μορφές βιταμίνης Κ είναι η βιταμίνη Κ1 (φυλλοκινόνη) και η βιταμίνη Κ2 (μενακινόνη (MKs ή MK-n).
Η βιταμίνη Κ1 εμφανίζεται σε διάφορα πράσινα λαχανικά και φυτικά έλαια και είναι η κύρια διατροφική πηγή βιταμίνης Κ. Η βιταμίνη Κ1 υπάρχει στη μεμβράνη των χλωροπλαστών των φυλλωδών πράσινων λαχανικών. Η βιταμίνη Κ2 έχει μεταβλητό μήκος πλευρικής αλυσίδας από τέσσερις έως 15 μονάδες ισοπρενίου και αναφέρεται ως MK-n, όπου το n δηλώνει τον αριθμό των ισοπρενοειδών μονάδων. Μια μικρή ποσότητα MK-4 βρίσκεται σε ζωικά προϊόντα, όπως τα αυγά, το κρέας και το συκώτι. Η MK-4 σε ζωικές τροφές προκύπτει από τη μετατροπή της βιταμίνης Κ1 στις φυτικές τροφές ή μεναδιόνη (ένα συνθετικό ανάλογο της βιταμίνης Κ, που περιέχει μόνο τη δομή του δακτυλίου 2-μεθυλ-1,4-ναφθοκινόνης), που παρέχεται στα ζώα ως πρόσθετο.
Οι μακράς αλυσίδας MK, όπως η MK-7 – MK-9, βρίσκονται σε τρόφιμα που έχουν υποστεί ζύμωση. Αυτά τα MK είναι επίσης βακτηριακά προϊόντα που βρίσκονται σε ζυμωμένα τρόφιμα. Ένα ιαπωνικό παραδοσιακό φαγητό, το natto, είναι ένα μοναδικό προϊόν σόγιας που έχει υποστεί ζύμωση απο ένα συγκεκριμένο είδος Bacillus subtilis και περιέχει την MK-7 σε πολύ υψηλή συγκέντρωση.
Τα βακτήρια που υπάρχουν στο παχύ έντερο παράγουν σημαντική ποσότητα MKs μακράς αλυσίδας. Ο βαθμός στον οποίο η MK που προέρχονται από τα βακτήρια του εντέρου συμβάλλουν στην καθημερινή απαίτηση της βιταμίνης Κ έχει συζητηθεί. Ωστόσο, πιστεύεται ότι τα προιόντα μενακινόνης ΜΚ που προέρχονται από εντερικά βακτήρια είναι δύσκολο να απορροφηθούν στην περιφερική πεπτική οδό και ορισμένα πειράματα έχουν δείξει ότι οι ΜΚ (μενοκινόνες) προέρχονται από την εντερική χλωρίδα από μόνη της είναι ανεπαρκείς. Η βιταμίνη K1, η MK-4 και η MK-7 χρησιμοποιούνται σήμερα για σκοπούς ενίσχυσης από τη βιομηχανία τροφίμων και ως συμπληρώματα διατροφής.
Η οστεοκαλσίνη έχει χρησιμοποιηθεί ως βιοδείκτης για τον μεταβολισμό των οστών!
Η ανεπάρκεια βιταμίνης Κ οδηγεί σε αύξηση της ucOC στον ορό και τα υψηλά επίπεδα της ucOC στον ορό έχουν συσχετιστεί με κατάγματα ισχίου και έχει αναγνωριστεί ως ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου για κατάγματα.
Από το 2007, ο ορός ucOC χρησιμοποιείται ως διαγνωστικός δείκτης για
την αξιολόγηση της ανεπάρκειας της βιταμίνης Κ στα οστά στην Ιαπωνία.
Μια συμπληρωματική πρόσληψη 250-1000 μg / ημέρα βιταμίνης Κ1 ενεργοποιεί την OC, η οποία όμως είναι πολύ υψηλότερη από τις τρέχουσες RDI με τις ανεπιθύμητες ενέργειες της βιταμίνης Κ στις περισσότερες χώρες. Απαιτείται σημαντικά υψηλότερη δόση MK-4 (600-1500 μg / ημέρα) για την ενεργοποίηση της OC, καθώς έχει αποδειχθεί ότι έχει πολύ μικρό χρόνο ημιζωής στον άνθρωπο και απορροφάται ελάχιστα. Οι διατροφικές δόσεις της MK-4, όπως η διαδοχική πρόσληψη 60 μg / ημέρα ή μια εφάπαξ πρόσληψη 420 μg, έχουν αποδειχθεί αναποτελεσματικές.
Αντίθετα, η MK-7 σε δόσεις γύρω από την τρέχουσα RDI (90-180 μg / ημέρα) προκάλεσε την καρβοξυλίωση της OC. Μια μελέτη έδειξε ότι η MK-7 που προέρχεται από το natto έχει πολύ μακρό χρόνο ημιζωής στον ορό και προκαλεί πληρέστερη καρβοξυλίωση της OC σε σύγκριση με τη βιταμίνη Κ1 στους ανθρώπους.
Πηγή Άρθρου:
MK-7 and Its Effects on Bone Quality and Strength Nutrients 2020, 12(4), 965; https://doi.org/10.3390/nu12040965
