Σελήνιο & Μείωση του Οξειδωτικού Στρες
Το σελήνιο, ως αντιοξειδωτικό, έχει εμπλακεί στην ανάπτυξη της αυτοάνοσης θυρεοειδίτιδας.
Πολλές μελέτες έδειξαν ότι τα συμπληρώματα σεληνίου θα μπορούσαν να μειώσουν τα αυτοαντισώματα του θυρεοειδούς σε ασθενείς με αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα.
Ωστόσο, οι βασικοί μηχανισμοί δεν έχουν προσδιοριστεί καλά. Ως εκ τούτου, πραγματοποιήσαμε μια κλινική μελέτη για να διερευνήσουμε τον πιθανό μηχανισμό των ευεργετικών επιδράσεων της θεραπείας με σελήνιο σε ασθενείς με αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα.
Σαράντα ευθυρεοειδικοί ασθενείς με αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα τυχαιοποιήθηκαν σε δύο ομάδες. Η ομάδα Ι έλαβε θεραπεία με συμπληρώματα σεληνίου 200 μg / ημέρα και η ομάδα ΙΙ έλαβε εικονικό φάρμακο για περίοδο 3 μηνών.
Η θυρεοτρόπος ορμόνη (TSH), τα αντισώματα κατά της θυρεοειδικής υπεροξειδάσης (TPOAb), τα αντισώματα κατά της θυρεοσφαιρίνης (TgAb), η μαλονική διαλδεΰδη (MDA), η ολική αντιοξειδωτική ικανότητα (TAC) και η υπεροξειδική δισμουτάση (SOD) μετρήθηκαν πριν και 3 μήνες μετά την θεραπεία. Επιπλέον, είκοσι υγιείς εθελοντές χρησίμευαν επίσης ως ομάδα ελέγχου για την αξιολόγηση τέτοιων παραμέτρων σε βασική κατάσταση. Συνολικά, 32 ασθενείς (ομάδα I, n = 18, ομάδα II, n = 14) ολοκλήρωσαν την κλινική μελέτη και ενσωματώθηκαν στα στατιστικά στοιχεία.
Τα επίπεδα της μαλονικής διαλδεΰδης (MDA) ήταν υψηλότερα και η δραστηριότητα της υπεροξειδικής δισμουτάσης (SOD) και η ολική αντιοξειδωτική ικανότητα (TAC) ήταν χαμηλότερες στους ασθενείς σε σύγκριση με τα υγιή άτομα.
Μετά από 3 μήνες, οι τίτλοι αντισωμάτων κατα της θυρεοειδικής υπεροξειδάσης (TPOAb) μειώθηκαν σημαντικά εντός της ομάδας Ι (P<0,001) αλλά δεν άλλαξαν εντός της ομάδας II (P<0,001). Δεν υπήρχαν επίσης στατιστικά σημαντικές αλλαγές στους τίτλους TSH και TgAb εντός των δύο ομάδων (όλες P>0,05).
Επιπλέον, μειωμένα επίπεδα MDA (από 6,8 ± 1,3 nmol / ml σε 4,9 ± 0,7 nmol / ml;P<0,001) και αυξημένη TAC (από 10,0 ± 1,9 mmol / l σε 12,9 ± 3,1 mmol / l; P=0,003) και δραστηριότητα της SOD (από 72,3 ± 10,3 U / ml έως 84,3 ± 13,2 U / ml;P=0,007) παρατηρήθηκαν ταυτόχρονα μετά από την θεραπεία με σελήνιο για 3 μήνες.
Επιπλέον, υπήρχε αρνητική συσχέτιση μεταξύ TAC και TgAb / TPOAb και θετική συσχέτιση μεταξύ MDA και TgAb / TPOAb σε ασθενείς με αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα.
Συμπεράσματα
Τα ευρήματά μας υποστηρίζουν την υπόθεση ότι η θεραπεία με σελήνιο θα μπορούσε να μειώσει τους τίτλους αντισωμάτων κατα της θυρεοειδικής υπεροξειδάσης TPOAb μέσω της ενίσχυσης της άμυνας έναντι του οξειδωτικού στρες σε ευθυρεοειδικούς ασθενείς με αυτοάνοση θυρεοαιδίτιδα, που μπορεί να είναι ένας πιθανός υποκείμενος μηχανισμός.
Πηγή Άρθρου:
International Journal of Endocrinology Volume 2020 ID 9210572 https://doi.org/10.1155/2020/9210572