Αντίσταση στην Ινσουλίνη & η Αμφίδρομη Ρυθμιστική Δράση του Μαγνησίου και της Βιταμίνης D
Το διαιτητικό επίπεδο της πρόσληψης του μαγνησίου τροποποιεί τη συσχέτιση μεταξύ της βιταμίνης D και της αντίστασης στην ινσουλίνη
Μια μεγάλη μελέτη (ανάλυση) διατομής σε ενήλικες της Αμερικής
Η αντίσταση στην ινσουλίνη αναφέρεται σε μια μείωση της αποτελεσματικότητας στην απόδοση της ινσουλίνης για την προώθηση της πρόσληψης και της χρήσης της γλυκόζης στους ιστούς ή στα κύτταρα. Μπορεί να προκληθεί από διάφορες αιτίες και ωθεί το σώμα να το αντισταθμίσει με την παραγωγή υπερβολικής ποσότητας ινσουλίνης για να διατηρήσει το σάκχαρο του αίματος σε φυσιολογικά επίπεδα.
Η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι βασικό συστατικό του μεταβολικού συνδρόμου και του διαβήτη τύπου 2.
Το 2021, η Διεθνής Ομοσπονδία Διαβήτη δημοσίευσε στοιχεία που δείχνουν ότι 629 εκατομμύρια άνθρωποι ηλικίας 20-79 ετών αναμένεται να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2 έως το 2045 σ’ όλο τον κόσμο, για τον οποίο μια από τις κύριες αιτίες είναι η αντίσταση στην ινσουλίνη.
Η βιταμίνη D είναι μια λιποδιαλυτή βιταμίνη της οποίας η κύρια λειτουργία είναι να διατηρεί την ισορροπία μεταξύ του μεταβολισμού του ασβεστίου και του σχηματισμού των οστών στο ανθρώπινο σώμα.
Η βιταμίνη D ενεργοποιείται στον οργανισμό για να αποκτήσει τη βιολογική δραστηριότητα μιας ορμόνης, με την 1, 25-διυδροξυβιταμίνη D3 να ενεργεί σαν η κύρια ενεργή μορφή της. Σύμφωνα με σχετικές μελέτες, τα επίπεδα της βιταμίνης D μπορεί να είναι προστατευτικός παράγοντας έναντι της ανάπτυξης αντίστασης στην ινσουλίνη.
Το μαγνήσιο είναι το δεύτερο πιο άφθονο δισθενές ιόν στα κύτταρα μετά τα ιόντα καλίου και έχει αναγνωριστεί σαν συμπαράγοντας σε >300 ενζυματικές αντιδράσεις. Είναι απαραίτητο για τη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης και του μεταβολισμού της ινσουλίνης, καθώς και άλλων φυσιολογικών λειτουργιών.
Εν τω μεταξύ, το μαγνήσιο σχετίζεται στενά με τη σύνθεση της βιταμίνης D και προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι το μαγνήσιο είναι απαραίτητο για την κίνηση και την ενεργοποίηση της βιταμίνης D στο αίμα.
Μια τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή που δημοσιεύθηκε το 2018 από τους Dai et al. έδειξε ότι το μαγνήσιο βελτιστοποιεί την κατάσταση της βιταμίνης D στο σώμα με αμφίδρομη ρυθμιστική δράση. Με άλλα λόγια, το μαγνήσιο μπορεί να βελτιστοποιηθεί σύμφωνα με τα αρχικά επίπεδα της βιταμίνης D του σώματος, έτσι ώστε τα επίπεδα της βιταμίνης D να διατηρούνται στο φυσιολογικό εύρος.
Επιπλέον, όλα τα ένζυμα που χρησιμοποιούνται για το μεταβολισμό της βιταμίνης D φαίνεται να απαιτούν το μαγνήσιο, το οποίο δρα σαν συμπαράγοντας στις ενζυμικές αντιδράσεις του ήπατος και των νεφρών.
Η πρόσληψη του μαγνησίου από μόνη της ή η αλληλεπίδρασή του με την πρόσληψη της βιταμίνης D μπορεί να συμβάλει στην κατάσταση της βιταμίνης D. Η ενζυματική ενεργοποίηση της 25-υδροξυλάσης στο ήπαρ και της 1α-υδροξυλάσης στα νεφρά είναι μια διαδικασία που απαιτεί το μαγνήσιο. Το μαγνήσιο είναι επίσης απαραίτητο για την απενεργοποίηση της βιταμίνης D όταν τα επίπεδα είναι πολύ υψηλά.
Μελέτες έχουν δείξει ότι η βιταμίνη D μεταφέρεται μέσω του σώματος σε συνδυασμό με μια πρωτεΐνη φορέα, δηλαδή την πρωτεΐνη που δεσμεύει τη βιταμίνη D, και η δραστηριότητα αυτής της πρωτεΐνης εξαρτάται επίσης από το μαγνήσιο. Έτσι, το μαγνήσιο είναι ένας συμπαράγοντας για τη βιοσύνθεση, τη μεταφορά και την ενεργοποίηση της βιταμίνης D.
Στην παρούσα μελέτη, υποθέσαμε ότι η κατανάλωση μαγνησίου θα μπορούσε να επηρεάσει τη συσχέτιση μεταξύ της βιταμίνης D και της αντίστασης στην ινσουλίνη. Ο στόχος αυτής της έρευνας ήταν να διερευνήσει την επίδραση της πρόσληψης μαγνησίου στη σχέση μεταξύ της βιταμίνης D και της αντίστασης στην ινσουλίνη χρησιμοποιώντας μια εθνικά αντιπροσωπευτική δημόσια βάση δεδομένων στις Ηνωμένες Πολιτείες σε μια προσπάθεια να παρασχεθεί κάποια αναφορά για μεταγενέστερη αποκάλυψη του μηχανισμού δράσης του.
Τις τελευταίες δεκαετίες, καθώς η παγκόσμια οικονομία αναπτύσσεται ραγδαία, ο αριθμός των ασθενών με διαβήτη τύπου 2 έχει δείξει σημαντική αύξηση τόσο στις αναπτυσσόμενες όσο και στις αναπτυγμένες χώρες. Η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι μία από τις κύριες αιτίες του διαβήτη τύπου 2 και περίπου το 90% των περιπτώσεων προκαλούνται απ’ αυτή.
Η πιθανότητα εμφάνισης αντίστασης στην ινσουλίνη μειώθηκε παράλληλα με την αύξηση των επιπέδων της βιταμίνης D. Η συσχέτιση μεταξύ των επιπέδων της βιταμίνης D στον ορό και της αντίστασης στην ινσουλίνη ήταν ισχυρότερη στην ομάδα με την υψηλή πρόσληψη του μαγνησίου. Καθώς τα επίπεδα της βιταμίνης D αυξάνονταν, η επίπτωση της αντίστασης στην ινσουλίνη μειώνονταν ακόμη πιο σημαντικά. Αυτή η τάση ήταν εμφανής σ’ όλα τα μοντέλα.
Έχει αναφερθεί ότι τα μειωμένα επίπεδα της βιταμίνης D στο πλάσμα μπορεί να παράγουν υπερβολικό λευκό λιπώδη ιστό, οδηγώντας σε αντίσταση στην ινσουλίνη και δυσλιπιδαιμία.
Το μαγνήσιο είναι το δεύτερο πιο άφθονο ενδοκυτταρικό δισθενές κατιόν μετά το ιόν του καλίου και έχει αναγνωριστεί σαν συμπαράγοντας σε περισσότερες από 300 ενζυμικές αντιδράσεις και να είναι ιδιαίτερα απαραίτητο για τον μεταβολισμό της τριφωσφορικής αδενοσίνης.
Τα χαμηλά επίπεδα του μαγνησίου οδηγούν σε ελαττωματική δραστηριότητα της κινάσης και της τυροσίνης, ενώ η ινσουλίνη δρα σε υποδοχείς που αργότερα καταστρέφονται, αλλοιώνοντας την κυτταρική μεταφορά της γλυκόζης και μειώνοντας την κυτταρική χρήση της γλυκόζης, προάγοντας έτσι την περιφερική αντίσταση στην ινσουλίνη στον διαβήτη τύπου 2.
Επιπλέον, το εύρημα μας είναι επίσης συνεπές με μια άλλη ανάλυση διατομής που διεξήχθη στο NHANES ότι η πρόσληψη μαγνησίου αλληλοεπιδρά με τα επίπεδα της βιταμίνης D στον ορό σε σχέση με τον διαβήτη τύπου 2. Έτσι, η συμπλήρωση του μαγνησίου έχει τη δυνατότητα να αυξήσει τη δραστηριότητα της βιταμίνης D, έτσι ώστε να αυξήσει την προστασία της βιταμίνης D στα β-κύτταρα του παγκρέατος.
Μια τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή που δημοσιεύθηκε το 2018 από τους Dai et al. έδειξε ότι το μαγνήσιο βελτιστοποιεί την κατάσταση της βιταμίνης D στο σώμα με αμφίδρομη ρυθμιστική δράση. Επιπλέον, όλα τα ένζυμα που χρησιμοποιούνται για το μεταβολισμό της βιταμίνης D φαίνεται να απαιτούν το μαγνήσιο, το οποίο δρα σαν συμπαράγοντας στις ενζυμικές αντιδράσεις του ήπατος και των νεφρών.
Η πρόσληψη του μαγνησίου από μόνη της ή η αλληλεπίδρασή του με την πρόσληψη της βιταμίνης D μπορεί να συμβάλει στην κατάσταση της βιταμίνης D.
Η ενζυματική ενεργοποίηση της 25-υδροξυλάσης στο ήπαρ και της 1α-υδροξυλάσης στα νεφρά είναι μια διαδικασία που απαιτεί μαγνήσιο. Σ’ αυτή τη μελέτη, τα επίπεδα της βιταμίνης D βρέθηκαν να συνδέονται ανεξάρτητα με τον δείκτη HOMA-IR και την αντίσταση στην ινσουλίνη μεταξύ των Αμερικανών ενηλίκων μετά από την προσαρμογή για πιθανούς συγχυτές και η πρόσληψη του μαγνησίου ενίσχυσε αυτή τη συσχέτιση.
Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης παρέχουν νέες κλινικές γνώσεις. Ωστόσο, επειδή αυτή ήταν μια συγχρονική ανάλυση που δεν μπορούσε να προσδιορίσει το ρόλο του μαγνησίου στη συσχέτιση των επιπέδων της βιταμίνης D με τον δείκτη της αντίστασης στην ινσουλίνη και το HOMA-IR, απαιτούνται περισσότερες τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες ή μελέτες κοόρτης για την παροχή στοιχείων στο μέλλον.