Στην εποχή μας, οι ελλείψεις σε βιταμίνες D και Κ έχουν εξελιχθεί σε επιδημία.

Υπάρχουν πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας που μπορούν να συνδεθούν με τη μακροπρόθεσμη έλλειψη των βιταμινών D και Κ. Αναλυτικότερα, η έλλειψη αυτών των βιταμινών, είναι ικανή να επηρεάσει την ανάπτυξη και τη σταθερότητα του ανοσοποιητικού συστήματος.

Σοβαρές επιπτώσεις από την έλλειψη αυτή, μπορούν να εμφανιστούν σε:

• Ανοσοποιητικό σύστημα
• Μυοσκελετικό σύστημα
• Νευρικό σύστημα
• Ενδοκρινικό σύστημα

Ο ρόλος της βιταμίνης D3 στην υγεία του οργανισμού

 

Υπάρχουν πέντε μορφές βιταμίνης D. Οι πιο σημαντικές μορφές που χρησιμοποιούνται από το σώμα είναι οι D2 και D3. Η πιο ευεργετική μορφή βιταμίνη D για τον οργανισμό είναι η D3.

 

Ο τρόπος λειτουργίας της βιταμίνης D, μοιάζει περισσότερο με αυτόν των ορμονών. Οι ορμόνες είναι «χημικοί αγγελιοφόροι» που αλληλοεπιδρούν με τους υποδοχείς των κυττάρων, για την προαγωγή ειδικών βιολογικών αποκρίσεων.

 

Η δραστική μορφή της βιταμίνης D, ονομάζεται καλσιτριόλη και αποτελεί αναμφισβήτητα την πιο ισχυρή ορμόνη στον οργανισμό. Έχει την ιδιότητα να ενεργοποιεί περισσότερα από 1.000 γονίδια. Το ποσοστό αντιστοιχεί περίπου στο 5-10% του ανθρώπινου γονιδιώματος!

 

Υπάρχουν υποδοχείς βιταμίνης D σε ολόκληρο το κεντρικό νευρικό σύστημα, αλλά και σε ιδιαίτερης σημασίας περιοχές του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένου του ιππόκαμπου.

 

Οι ερευνητές έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι, η βιταμίνη D είναι υπεύθυνη για την ενεργοποίηση και απενεργοποίηση ένζυμων που δραστηριοποιούνται στον εγκέφαλο και στον εγκεφαλονωτιαίο υγρό.

 

Τα ένζυμα αυτά εμπλέκονται με:

• την ανάπτυξη νευρωνικών κυττάρων
• την πυκνότητα των συνάψεων
• τη σύνθεση των νευροδιαβιβαστών

 

Φαίνεται ακόμη να αυξάνει την παραγωγή της γλουταθειόνης στα νευρωνικά κύτταρα και προστατεύει από την βλάβη που προκαλεί το οξειδωτικό στρες.

 

Τέλος, η βιταμίνη D βοηθά να ρυθμιστεί το ανοσοποιητικό σύστημα και συντελεί στη μείωση της φλεγμονής σε όλο το σώμα.

Ο ρόλος της βιταμίνης Κ2 στην υγεία του οργανισμού

 

Η βιταμίνη Κ ανακαλύφθηκε από Δανούς ερευνητές τη δεκαετία του 1930. Σύντομα οι ερευνητές βρήκαν ότι υπάρχουν δύο διαφορετικές μορφές της βιταμίνης, η Κ1 και η Κ2 αλλά θεωρήθηκε λαθεμένα ότι παίζουν παρόμοιο ρόλο. Η παρεξήγηση αυτή κράτησε μέχρι το 1997*  όταν μια μελέτη έδειξε καθαρά ότι η Κ2 δεν ήταν ουσιαστικά χρήσιμη για την πήξη του αίματος αλλά για την εναπόθεση του ασβεστίου στα οστά και για την αποτροπή της εναπόθεσης στις αρτηρίες.

 

Ένα άλλο σημαντικό εύρημα δημοσιεύθηκε το 2007**, όταν έγινε αντιληπτό ότι η έλλειψη της βιταμίνης Κ2 είναι αρκετά διαδεδομένη.

 

Σήμερα γνωρίζουμε πως η Κ2 είναι υπεύθυνη για το μεταβολισμό του ασβεστίου και παίζει ένα μικρό ρόλο στην πήξη του αίματος, αλλά μόνο σε υψηλά επίπεδα πρόσληψης.

 

Έπειτα, η Κ2 δεν αποθηκεύεται στο σώμα σε μεγάλες ποσότητες ενώ ο λόγος της ανεπάρκειας είναι ότι έχει γίνει δύσκολη η πρόσληψή της από τις τροφές. Κάποτε η Κ2 ήταν άφθονη στη διατροφή αλλά μειώθηκε όταν τα ζώα άρχισαν να εκτρέφονται με σπόρους αντί να βόσκουν ελεύθερα.

Η συνεργική επίδραση των βιταμινών D3 & K2

 

Οι βιταμίνες D3 και η Κ2 είναι κρίσιμης σημασίας για τον υγιή μεταβολισμό του ασβεστίου. Γιατί διαδραματίζουν το πιο ουσιαστικό ρόλο στην εναπόθεση του ασβεστίου στον σκελετικό ιστό.

 

Αρκετές μελέτες υποδεικνύουν τη συνεργική επίδραση της βιταμίνης Κ2 με την D3. Συγκεκριμένα, αυτές οι μελέτες έχουν αποδείξει ότι, ο συνδυασμός αυτός ενισχύει την συσσώρευση οστεοκαλσίνης στα κύτταρα οστών.

 

Αύξηση της οστικής πυκνότητας μπορεί να συμβεί, μόνο όταν υπάρχει αυξημένος σχηματισμός οστεοκαλσίνης.

 

Επίσης, η βιταμίνη Κ2 σε συνδυασμό με το έργο της βιταμίνης D3 αυξάνουν μια ουσία που ονομάζεται Matrix GLA πρωτεΐνη. Αυτή η πρωτεΐνη προστατεύει τα αγγεία από ασβεστοποίηση.